دلم
آری گلم
دلم
حرمت نگهدار
که این اشکها خونبهای عمر رفتهی من است
سرگذشت کسی که هیچ کس نبود
و همیشه گریه میکرد
بیمجال اندیشه به بغضهای خود
تا کی مرا گریه کند؟ و تا کی؟!
و به کدام مرام بمیرد
آری گلم
دلم
ورق بزن مرا
و به آفتاب فردا بیندیش که برای تو طلوع میکند
با سلام
و عطر آویشن…
زنده یادحسین پناهی