سحرگاهان که مخمور شبانه

دل گفته ها و ناگفته های سحرگاه از رها ، رهای رها

سحرگاهان که مخمور شبانه

دل گفته ها و ناگفته های سحرگاه از رها ، رهای رها

گریه

 . 

از دره های مه آلود میگذرم 

. 

          معبدی از دور پیداست 

                     می روم...... 

                       ...شاید گریه بیاموزم 

 .  

 

. 

نظرات 1 + ارسال نظر
هیس شنبه 3 مهر‌ماه سال 1389 ساعت 02:13 ق.ظ http://l-liss,blogsky.com

این جا همه اش مه گرفته است چیزی در سرزمین دلم پیدا نیست
سلام

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد