سحرگاهان که مخمور شبانه

دل گفته ها و ناگفته های سحرگاه از رها ، رهای رها

سحرگاهان که مخمور شبانه

دل گفته ها و ناگفته های سحرگاه از رها ، رهای رها

دعایم کن

 .

 .

مرا بسپار در یادت

 

 به وقت بارش باران

نگاهت گر به آن بالاست 

ودر رقص دعا قلبت مثال باد میلرزد

 

دعایم کن

.

که من محتاج محتاجم 

 

کوله بارت بربند!

 شهادت امیرالمومنین(ع)

..

   ز مسجد میرسد  آوای  ناله .

که شد فرق علی(ع) همرنگ لاله

 .

 .

 ... 

 

کوله بارت بربند! 

 .

شاید این چند سحر فرصت آخر باشد! 

که به مقصد برسیم، بشناسیم خدا


 ای سبکبال در این راه شگرف,در دعای سحرت,در مناجات خدایی شدنت, 

 

هرگز از یاد مبر،

من جامانده بسی محتاجم...

 

 .

 . 

 .

شب قدر است بیا قدر بدانیم کمی

                       خانه دل ز گناهان بتکانیم کمی

شعله افتاده به ملک دلم از فرط گناه

                        دوست را از دل این شعله بخوانیم کمی

روح را صیقل آیینه دهیم از دل و جان  

                        آه را تا ملکوتش برسانیم کمی

عهد بستیم و شکستیم بسی کاش! که ما

                        بر سر عهد وفادار بمانیم کمی

پوشه از بار گناهان شده پر حجم بیا           

            رمضان است به آتش بکشانیم کمی

نگذاریم زبانه بکشد دوزخمان

                        بنشینیم و به اشکش بنشانیم کمی

بنشانیم نهالی به امید ثمری

                        چشمه از چشم به پایش بدوانیم کمی

و ارادت بنماییم و بگوییم " الغوث "

                   ناله را تا به فلک باز رسانیم کمی

می شود آسان رفت,می شود کاری کرد که رضا باشد او.